İltifat, bir şeyi, varlığı yada oluşumu kendi özellikleri yada yaptıkları nedeni ile güzel sözlere layık görmek durumudur. İltifat da aynı anlamda kullanılır. Ancak bunlarda iki şekilde negatif ve pozitiftir. İltifat edilen yeri sırf memnun etmek adına yapılan övgüler, iltifatlar doğru davranmaktan uzak o yeri olumsuz etkileyen eylemlerdir. Kendisi ile ilgili aslı olmayan şeyleri duyan o yer, bunu gerçek sanabilir ve gerçek olmayan iltifat ona zarar verir. Ancak gerçek olan, arkasında dayanağı bulunan övgüler ve iltifatlar vardır ve bunlarda o yerlere kesinlikle mutluluk verir, kendisini iyi hissetmesini sağlar. Bir yer bazı şeyleri kendi bakış açısı ile göremez, ancak başkalarının yorumları ile kendisindeki özellikleri daha iyi görebilir ve bu durumda gerçek iltifatlar işe yarar bir erdem olarak sayılır. Biri çok güzelse ve bunu söyleyen için gerçekten güzelse, ona bu güzelliğini söylemek iltifat olur. Ama güzel değilse, sırf onu memnun etmek için bunu söylemişse işte bu zarar verici, yasak olan iltifat olur ve bu durum onun memnun olmamasından daha kötü sonuçlar doğurur. Hiç bir şey söylememek, yada illa fikrini istiyorsa gerçek düşüncelerini söylemek gereklidir. Aynı zamanda negatif iltifat, yalan yasağı ile de temas eder ve içeriğinde zaten olumsuz bir eylem bulunmaktadır zaten. Hiç kimse ve yer yalan bilgilerle memnun edilecek kadar çaresiz değildir ve o, zaten onu gerçek sandığı için memnun olmuştur. Bu yüzden övgü ve iltifatlarımıza dikkat etmeli, neyi neden, hangi sebeple söylediğimizi bilmeliyiz. Bu konuda da sebeplerimiz ve sonuçlarımız olmalı ve karşıdaki sorduğunda bunları açıklayarak onu daha da mutlu edebiliriz.
